DNS یا Domain Name System، به عنوان ستون فقرات اینترنت شناخته میشود. این پروتکل، نام دامنهها را به آدرسهای IP تبدیل میکند تا کاربران به وبسایتهای مختلف دسترسی داشته باشند. در طول زمان، نسخههای مختلفی از DNS ایجاد شدهاند که هرکدام با هدف افزایش سرعت، امنیت و بهبود کارایی اینترنت به کار گرفته میشوند. در این پست، ما به بررسی انواع DNS شامل DNS UDP، DNS TCP، DoH، DoT و DoQ میپردازیم و در نهایت، آنها را از لحاظ سرعت و امنیت مقایسه میکنیم.
UDP (User Datagram Protocol)
این مورد رایجترین پروتکلی است که برای انتقال درخواستهای DNS استفاده میشود. این پروتکل به دلیل سرعت بالای آن در ارسال و دریافت دادهها بدون نیاز به ایجاد اتصال پایدار، محبوبیت زیادی دارد. این پروتکل بیشتر برای درخواستهای کوچک و کوتاه استفاده میشود، مانند زمانی که کاربران قصد دارند یک وبسایت را باز کنند. همچنین DNS به صورت پیشفرض از پروتکل UDP استفاده میکند و پورت پیشفرض این پروتکل 22 میباشد.
مزایا:
- سرعت بالا
- عدم نیاز به ایجاد اتصال
معایب:
- امنیت پایین، به دلیل عدم رمزنگاری
- امکان بروز حملات DDoS
- عدم اطمینان از تحویل دادهها
TCP (Transmission Control Protocol)
TCP در مواقعی که درخواستها بزرگتر از 512 بایت باشد، به کار گرفته میشود. در حالی که UDP درخواستهای کوچک را بدون ایجاد اتصال ارسال میکند، TCP ابتدا اتصال را برقرار میکند و سپس دادهها را انتقال میدهد. استفاده از این پروتکل این اطمینان را به شما میدهد که درخواست شما به مقصد برسد. همچنین به دلیل ماهیت این پروتکل، در صورت قطع شدن ارتباط، باید دوباره اتصال برقرار گردد. پورت پیشفرض این پروتکل 22 میباشد.
مزایا:
- قابلیت انتقال دادههای بزرگ
- اطمینان از تحویل دادهها به دلیل مکانیزم تأیید
معایب:
- سرعت کمتر نسبت به UDP
- مصرف بیشتر منابع سیستم
DoH، امنیت بالا با HTTPS
DoH یا DNS over HTTPS پروتکلی است که درخواستهای DNS را از طریق پروتکل HTTPS ارسال میکند. این پروتکل از رمزنگاری TLS برای محافظت از اطلاعات کاربران استفاده میکند و درخواستهای DNS را درون ترافیک HTTPS عادی پنهان میکند، که باعث افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی میشود. این پروتکل به صورت پیشفرض از پورت 443 استفاده میکند که باعث میشود فیلترینگ یا شناسایی سختتر کند.
مزایا:
- رمزنگاری قوی با استفاده از TLS
- جلوگیری از جاسوسی و حملات MITM (Man-in-the-Middle)
- بهبود حریم خصوصی با پنهان کردن درخواستها
معایب:
- افزایش مصرف منابع سیستم
- کندی اندک به دلیل رمزنگاری
DoT، امنیت بالا بدون HTTPS
DoT یا DNS over TLS یک روش دیگر برای ارسال درخواستهای DNS بهصورت رمزنگاری شده است. این پروتکل، درخواستهای DNS را از طریق پروتکل TLS ارسال میکند، اما برخلاف DoH، به جای استفاده از HTTPS، به صورت مستقیم از TLS برای ارتباطات DNS استفاده میکند. پورت پیشفرض این پروتکل 853 است که باعث میشود شناسایی آن راحتتر از DoH باشد.
مزایا:
- رمزنگاری قوی
- جلوگیری از حملات جاسوسی و MITM
- تفکیک ترافیک دیاناس از ترافیک عادی وب
معایب:
- نیاز به تنظیمات خاص بر روی سرور و کلاینت
- استفاده از پورت جدا و قابل تشخیص
DNS over QUIC (DoQ)
DoQ یا DNS over QUIC یکی از جدیدترین پروتکلهای دیاناس است که از پروتکل QUIC برای انتقال درخواستها استفاده میکند. QUIC یک پروتکل انتقال داده سریع و امن است که گوگل آن را توسعه داده است. این پروتکل به دلیل استفاده از UDP و TLS، ترکیبی از امنیت و سرعت بالا را ارائه میدهد. پورت پیشفرض این پروتکل 784 یا 853 است که قابل تشخیص میباشد.
مزایا:
- سرعت بالا به دلیل استفاده از QUIC
- رمزنگاری قوی مشابه TLS و HTTPS
- کاهش تأخیر و افزایش کارایی
معایب:
- نیاز به پشتیبانی سرور و کلاینت از QUIC
- نسبتاً جدید است و هنوز بهطور کامل پذیرفته نشده
مقایسه نهایی: سرعت و امنیت
پروتکل | سرعت | امنیت |
DNS UDP | بسیار سریع | کم |
DNS TCP | کندتر از UDP | متوسط |
DoH | متوسط | بسیار بالا |
DoT | متوسط | بسیار بالا |
DoQ | سریع | بسیار بالا |
- سرعت: اگر تنها سرعت برای شما اهمیت دارد، DNS UDP سریعترین گزینه است. با این حال، DoQ به عنوان یکی از پروتکلهای جدید، عملکرد بسیار بهتری نسبت به سایر پروتکلهای رمزنگاری شده مانند DoH و DoT ارائه میدهد.
- امنیت: DoH، DoT و DoQ همگی امنیت بسیار بالایی دارند. با این حال، DoQ به دلیل بهرهگیری از QUIC و ترکیب امنیت با سرعت، گزینه جذابتری برای استفاده در آینده محسوب میشود.
نتیجهگیری
انتخاب پروتکل مناسب DNS به نیازهای شما بستگی دارد. اگر به سرعت بالا بدون توجه به امنیت نیاز دارید، UDP انتخاب مناسبی است. اما اگر حفظ حریم خصوصی و امنیت اطلاعات برای شما اولویت دارد، پروتکلهای DoH، DoT و DoQ گزینههای بهتری هستند.
اولین نفر باشید که نظر ارسال میکنید