ESC را فشار دهید تا بسته شود

مفهوم Reverse Proxy و تفاوتش با Load Balancer

فهرست

Reverse Proxy چیست؟ این سؤال معمولاً در کنار پرسش Load Balancer چیست مطرح می‌شود، زیرا هر دو نقش مهمی در مدیریت ترافیک وب و بهبود عملکرد سرویس‌ها دارند. Reverse Proxy یا پراکسی معکوس به‌عنوان یک واسط میان کاربر و سرورهای اصلی عمل می‌کند و با مدیریت درخواست‌ها، افزایش امنیت و بهینه‌سازی پاسخ‌ها، ساختار داخلی سرور را پنهان می‌سازد؛ در حالی که Load Balancer با تمرکز بر تعادل بار سرور، درخواست‌ها را بین چندین سرور توزیع می‌کند تا پایداری و مقیاس‌پذیری سیستم حفظ شود. درک تفاوت Reverse Proxy و Load Balancer به انتخاب معماری صحیح کمک می‌کند، به‌خصوص زمانی که از ابزارهایی مانند HAProxy و Nginx برای پیاده‌سازی این نقش‌ها در زیرساخت‌های مدرن استفاده می‌شود.

Reverse Proxy چیست؟
Reverse Proxy چیست؟

چرا Reverse Proxy مهم است؟

Reverse Proxy یک سرور واسط است که درخواست‌های کاربران را دریافت می‌کند و آن‌ها را به سرورهای پشت صحنه هدایت می‌کند. از مزایای آن می‌توان به افزایش امنیت، کش محتوا، فشرده‌سازی ترافیک و مخفی نگه‌داشتن ساختار داخلی شبکه اشاره کرد. در عمل، Reverse Proxy نقش دروازه را برای درخواست‌های HTTP/HTTPS ایفا می‌کند و می‌تواند بار پردازشی را از سرورها بردارد.

Load Balancer چیست؟

Load Balancer یا تعادل‌گر بار، وظیفه توزیع درخواست‌ها بین چندین سرور هم‌رده را بر عهده دارد تا هیچ سروری بیش از حد بار نگیرد. هدف اصلی Load Balancer افزایش دسترسی‌پذیری و مقیاس‌پذیری سرویس‌ها است. الگوریتم‌های متداول شامل Round Robin، Least Connections و Hash-based هستند که بسته به نیاز انتخاب می‌شوند.

تفاوت کلیدی بین Reverse Proxy و Load Balancer

اگرچه Reverse Proxy و Load Balancer به‌نظر مشابه می‌آیند، تفاوت‌های مهمی دارند. Reverse Proxy معمولاً برای یک یا چند سرور پشت صحنه عمل می‌کند و تمرکز آن بر مواردی چون امنیت و کش است. Load Balancer عمدتاً برای توزیع بار بین نمونه‌های متعدد یک سرویس طراحی می‌شود. به‌عبارت دیگر، همه Load Balancerها می‌توانند نقش Reverse Proxy را داشته باشند، اما همه Reverse Proxyها الزاماً Load Balancer نیستند.

استفاده رایج Reverse Proxy

  • مخفی‌سازی ساختار داخلی شبکه برای امنیت بیشتر.
  • ارائه SSL termination برای کاهش بار رمزنگاری روی سرورها.
  • کش کردن محتوای استاتیک برای بهبود سرعت بارگذاری.
  • فشرده‌سازی پاسخ‌ها و بهینه‌سازی ترافیک.
  • مسیردهی هوشمند بر اساس URL یا هدرها.

استفاده رایج Load Balancer

  • افزایش در دسترس بودن سرویس‌ها با توزیع درخواست‌ها.
  • مدیریت سلامت سرورها و حذف خودکار نمونه‌های ناسالم.
  • مقیاس‌پذیری افقی با افزودن یا حذف نمونه‌ها.
  • توزیع جلسات کاربری (session persistence) در صورت نیاز.
Load Balancer
Load Balancer

ترکیب Reverse Proxy و Load Balancer

در بسیاری از معماری‌های مدرن، از ترکیب هر دو استفاده می‌شود: یک Reverse Proxy جلوی شبکه قرار می‌گیرد تا موارد امنیتی و کش را مدیریت کند و سپس درخواست‌ها به چندین Load Balancer یا مجموعه‌ای از سرورهای پشت صحنه هدایت شود. این ترکیب به انعطاف‌پذیری و تحمل خطا کمک می‌کند.

الگوریتم‌ها و سیاست‌ها

Load Balancerها از الگوریتم‌های مختلفی برای توزیع بار استفاده می‌کنند. Round Robin درخواست‌ها را یکی‌یکی بین سرورها تقسیم می‌کند. Least Connections ترافیک را به سروری می‌فرستد که کمترین اتصالات فعال را دارد. Policy-based routing بر اساس هدرها یا URI تصمیم می‌گیرد. Reverse Proxyها نیز ممکن است تصمیم‌گیری براساس مسیر، کوکی یا هدر انجام دهند.

ملاحظات عملکرد و مقیاس‌پذیری

استفاده از Reverse Proxy می‌تواند بار پردازشی را کاهش دهد اما خود نیاز به منابع دارد. در سیستم‌های بزرگ از چند لایه پراکسی و تعادل‌گر استفاده می‌شود و معمولاً از کش توزیع‌شده برای بهینه‌سازی بهره گرفته می‌شود. Load Balancerها باید قابلیت مدیریت هزاران اتصال هم‌زمان را داشته باشند و از سلامت و زمان پاسخ سرورها آگاه باشند.

مقیاس‌پذیری سرور
مقیاس‌پذیری سرور

امنیت و مانیتورینگ

Reverse Proxy به‌عنوان نقطه مرکزی ورود، می‌تواند حملات را مسدود کند، درخواست‌ها را فیلتر کند و احراز هویت را مدیریت کند. Load Balancerها نیز با ارزیابی سلامت سرورها از توزیع ترافیک به نمونه‌های ناسالم جلوگیری می‌کنند. ابزارهای مانیتورینگ و ثبت لاگ در هر دو نقش حیاتی دارند.

نمونه‌های شناخته‌شده

چند محصول و پروژه متن‌باز محبوب شامل Nginx، HAProxy، Traefik و Envoy هستند که هم به‌عنوان Reverse Proxy و هم به‌عنوان Load Balancer استفاده می‌شوند. انتخاب بین آن‌ها به نیازهای عملکرد، سادگی تنظیمات و محیط عملیاتی بستگی دارد.

نکات عملی برای پیاده‌سازی

  1. تعیین نیاز: ابتدا مشخص کنید که تمرکز شما بر کش و امنیت است یا توزیع بار و مقیاس‌پذیری.
  2. انتخاب نرم‌افزار: روی معیارهای شاخص مانند پایداری، امکانات SSL، نگهداری و جامعه کاربری متمرکز شوید.
  3. تست بار: پیش از استقرار در محیط تولید، سناریوهای بارگذاری و شکست را امتحان کنید.
  4. مانیتورینگ: متریک‌هایی مانند نرخ خطا، تاخیر، تعداد اتصالات و مصرف CPU را نظارت کنید.
  5. برنامه بازیابی: برای زمانی که یکی از لایه‌ها دچار مشکل شد، نقشه بازیابی داشته باشید.

Reverse Proxy در مقابل CDN

هرچند CDNها نیز محتوای استاتیک را کش می‌کنند، اما تفاوت در موقعیت و هدف است. CDN توزیع جغرافیایی برای نزدیک کردن محتوا به کاربر ارائه می‌دهد در حالی که Reverse Proxy بیشتر در لبهٔ شبکهٔ داخلی شرکت یا دیتاسنتر کار می‌کند و نقش‌هایی چون SSL termination دارد.

خواص معماری‌ای که باید رعایت شوند

  • تحمل خطا: چند نمونه از Reverse Proxy و Load Balancer را قرار دهید تا نقطهٔ شکست واحد نداشته باشید.
  • همگام‌سازی پیکربندی: از ابزارهایی مانند Ansible یا Terraform برای همگام‌سازی استفاده کنید.
  • امنیت ارتباطات: از TLS و احراز هویت بین لایه‌ها استفاده کنید.
  • کش درست: استراتژی کش را طوری تنظیم کنید که هم به‌روز‌رسانی محتوا اختلال نیابد و هم بار کاهش پیدا کند.

وان‌سرور و خدمات مرتبط

وان‌سرور به‌عنوان یک ارائه‌دهنده خدمات میزبانی می‌تواند محیطی پایدار برای پیاده‌سازی Reverse Proxy و Load Balancer فراهم کند. سرویس‌های VPS و Dedicated این شرکت مناسب اجرای Nginx، HAProxy یا Traefik هستند. همچنین وان‌سرور خدمات مدیریت دامنه، گواهی‌نامه SSL و پشتیبانی فنی ارائه می‌دهد که پیاده‌سازی امن و مقیاس‌پذیر برای وب‌سایت‌ها و برنامه‌های تحت وب را ساده می‌کند.

چک‌لیست پیاده‌سازی برای مهندسین

  • نصب و پیکربندی اولیه Reverse Proxy.
  • تعریف سیاست‌های Load Balancing.
  • پیکربندی SSL و موارد امنیتی.
  • راه‌اندازی مانیتورینگ و هشداردهی.
  • تست شکست و بازیابی.
  • مستندسازی مراحل و سیاست‌ها.

پایداری نشست و Sticky Sessions

بسیاری از برنامه‌ها انتظار دارند که درخواست‌های یک کاربر به یک نمونهٔ مشخص هدایت شود. Load Balancerها این قابلیت را با مکانیزم sticky session فراهم می‌کنند که بر پایهٔ کوکی یا IP عمل می‌کند. بااین‌حال توصیه می‌کنم نشست‌ها را در کش توزیع‌شده یا دیتابیس ذخیره کنید تا وابستگی به یک نمونه کاهش یابد و مقیاس‌پذیری بهتر شود.

Health Checks و خودترمیمی

Load Balancer باید به‌طور مرتب سلامت سرورها را بررسی کند و نمونه‌های ناسالم را خارج کند. تنظیم دورهٔ بررسی و آستانهٔ پاسخ اهمیت دارد تا نمونه‌ها در زمان‌های کوتاه‌مدت ناپایدار حذف نشوند. ابزارهای مانیتورینگ مانند Prometheus و Grafana اطلاعات لازم را فراهم می‌کنند تا تصمیمات بهتری بگیرید.

بهینه‌سازی کش و هدرها

Reverse Proxy کنترل هدرهای Cache-Control، ETag و Expires را دارد. تعیین سیاست کش بر پایهٔ نوع محتوا و مسیر، هم هم‌زمانی داده‌ها را حفظ می‌کند و هم فشار روی سرورها را کاهش می‌دهد. پاک‌سازی کنترل‌شدهٔ کش و قوانین TTL به‌روز بودن محتوا را تضمین می‌کند.

سخن پایانی

Reverse Proxy و Load Balancer هر دو نقش مهمی در معماری‌های مدرن و مقیاس‌پذیری سرور ایفا می‌کنند، اما هر کدام هدف‌ها و کاربردهای متفاوتی دارند. انتخاب صحیح و پیاده‌سازی مناسب آن‌ها می‌تواند عملکرد، در دسترس‌پذیری و امنیت سامانه را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد. با رعایت نکات عملی که در این مقاله آمد و استفاده از سرویس‌هایی مانند وان‌سرور برای میزبانی، می‌توانید ساختاری پایدار و قابل اطمینان برای سرویس‌های خود بسازید.

 
 

 

 

Rate this post
اشتراک گذاری نوشته در:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *