DNS (سیستم نام دامنه) چیست؟
DNS سرویس ترجمه نام هاست به آدرس ip است . DNS یک پایگاه داده توزیع شده است که در سلسله مراتب نیم سرور ها ، اجرا می شود. یک پروتکل در لایه application برای تبادل پیام بین کلاینت ها و سرورها است.
نیازمندی ها
هر هاست (میزبان) با آدرس IP مشخص می شود اما به خاطر سپردن این اعداد برای افراد بسیار دشوار است و همچنین آدرس های IP ثابت نیستند بنابراین برای تغییر نام دامنه به آدرس IP نیاز به نقشه برداری است. بنابراین DNS برای تبدیل نام دامنه وب سایت ها به آدرس IP عددی آنها استفاده می شود.
دامنه
انواع مختلفی از دامنه وجود دارد.
- دامنه عمومی : com (که مخفف commercial است). edu (که مخفف educational است). mil (که مخفف military است). org (برای سازمان های غیر انتفاعی ایجاد شده است). net (مانند com برای کار های تجاری است). این ها همه دامنه های عمومی هستند.
- دامنه های مختص کسور ها : ir (ایران). us (آمریکا) uk (انگلیس).
- دامنه معکوس : ip برای نقشه برداری از نام دامنه. پس DNS میتواند به نوعی نقشه برداری کند. به عنوان مثال ما میخواهیم آدرس ip سایت www.one3erver.com را پیدا کنیم. پس با تایپ کردن nslookup این کار را میتوانیم انجام دهیم.
تشکیلات دامنه
یافتن آدرس ip مرتبط با یک وب سایت بسیار دشوار است زیرا میلیون ها وب سایت وجود دارد و با وجود همه این وب سایت ها می توانیم بلافاصله آدرس ip را ایجاد کنیم. این که تاخیر زیادی در این امر وجود نداشته باشد ، سازماندهی پایگاه داده بسیار مهم است.
DNS record
نام دامنه ، اعتبار ip ، و time to live ( مدت زمانی که بسته میتواند در شبکه باقی بماند) و کلیه اطلاعات مربوط به نام دامنه ، به DNS record مربوط می شوند.
Namespace
مجموعه ای از نام های ممکن ، مستقیم یا سلسله مراتبی. سیستم نامگذاری مجموعه ای از پیوندهای اسامی به مقادیر را حفظ می کند (با توجه به نام ، مکانیزم تفکیک پذیری مقدار مربوطه را برمی گرداند)
Name server
این یک پیاده سازی از مکانیزم تفکیک پذیری است. DNS (Domain Name System) : سرویس نام در اینترنت – منطقه یک واحد اداری است ، دامنه یک زیر شاخه است.
Name to Address Resolution ( تفکیک پذیری اسم به آدرس)
هاست یا میزبان از نیم سرور DNS برای حل نام دامنه درخواست می کند. و نیم سرور آدرس IP مربوط به آن نام دامنه را به میزبان برمی گرداند تا میزبان در آینده بتواند به آن آدرس IP متصل شود.
سلسله مراتب نام سرور ها
نام سرور های root
نیم سرور ها که نمی توانند نام را حل کنند با آن تماس می گیرند. اگر نقشه شناخته نشده باشد ، با نیم سرور معتبر تماس می گیرد. سپس نقشه را دریافت می کند و آدرس IP را به میزبان برمی گرداند.
Top level server (سرور سطح بالایی)
این قسمت مسئول com ، org ، edu و غیره و همه دامنه های سطح بالا کشور هایی مانند uk ، fr ، ca ، است. آنها اطلاعاتی در مورد سرورهای معتبر دامنه دارند و از نام و آدرس IP هر سرور نام معتبر برای دامنه های سطح دوم اطلاع دارند.
نیم سرور های معتبر
این سرور DNS سازمان است ، اسم هاست معتبر را برای تهیه نقشه IP برای سرورهای سازمان فراهم می کند. می تواند توسط سازمان یا ارائه دهنده خدمات حفظ شود. برای دستیابی به cse.dtu.in باید از سرور اصلی DNS سوال کنیم ، سپس آن را به سرور دامنه سطح بالا و سپس به سرور نام دامنه معتبر که در واقع حاوی آدرس IP است نشان می دهد. بنابراین سرور معتبر دامنه آدرس ip مشارکتی را برمی گرداند.
سرور نام دامنه
کلاینت درخواستی را به نیم سرور محلی ارسال می کند ، اگر ریشه آدرس موجود در پایگاه داده خود را پیدا نکند ، درخواستی را به سرور نام ریشه ارسال می کند که به نوبه خود ، درخواست را به یک سرور نام میانی یا معتبر هدایت می کند. سرور نام ریشه همچنین می تواند شامل برخی از نگاشتن آدرس هاست نیم به IP باشد. سرور نام میانی همیشه می داند که سرور نام معتبر کیست. بنابراین سرانجام آدرس IP به سرور نام محلی برمی گردد که به نوبه خود آدرس IP را به میزبان برمی گرداند.
جمع بندی
در این آموزش ما با DNS آشنایی ابتدایی را پیدا کردیم. وهمچنین با نحوه ی کار آن به صورت مقدماتی آشنا شدیم. امیدواریم از این آموزش بهره کافی برده باشید.